ผู้เมตตา
- ยามที่ได้พานพบผู้กล้า ทรงคุณธรรม ใจข้ามันคิดอยากจะเป็นเสมอด้วยเขา ยามที่ได้พบผู้ไม่กล้าไร้คุณธรรม ข้ามาได้คิดข้ามีอะไรเหมือนกับเขาหรือไม่
- เมื่อบิดามารดายังอยู่ ไม่สมควรท่องแดนไกล แม้นจำเป็นต้องไป สมควรบอกกล่าวอย่างยิ่ง จะช่วยลดความห่วงใยของท่านลงได้บ้าง
- พูดจาไพเราะรื่นหู กิริยาอ่อนน้อมประจบประแจง ถ่อมตนเกินไป เป็นเรื่องน่าละอาย น่าอดสู ชิงชังรังเกียจเขาทั้งที่คบกันผิวเผิน ก็เป็นเรื่องน่าละอาย น่าอดสูเช่นกัน
การส่งผ่านความรู้
- ข้าไม่ได้เกิดมาพร้อมกับความรู้ในทุกเรื่อง เป็นแค่ข้ารักเรียน ศึกษาจากตำราโบราณ ทุ่มเทกับตำราโบราณ ขบคิดทำความเข้าใจมัน
ผู้ริเริ่ม
- การยิงเลยเป้า หรือการยิงไม่ถึงเป้า ไม่มีใครเหนือกว่ากัน เพราะไม่เข้าเป้าทั้งคู่
ย่อหน้า 21 - ยามออกไปกับเพื่อน ข้าเรียนรู้อะไรบางอย่างจากพวกเขาเสมอ ข้อดีข้ารับมา ข้อด้อยข้าเอามาปรับปรุงตน
- สุภาพชนพึงใคร่ครวญ ในเก้าสิ่งนี้
1.ยามที่มอง ให้ที่ถึงการเห็นได้ชัด
2.ยามที่ฟัง ให้นึกถึงสิ่งที่ได้ยินให้ชัด
3.ยามแสดงอารมณ์ ต้องให้ดูฉันท์มิตร
4.ยามแสดงตัว ให้นึกถึงการมีมารยาทอันงาม
5.ยามที่พูด ให้นึกถึงความสัตย์
6.ยามทำงาน ให้นึกถึงการทำดีที่สุด
7.ยามสงสัย ให้นึกถึงการถาม
8.ยามโกรธ ให้นึกถึงผลที่จะตามมา
9.ยามได้ผลประโยชน์ ให้นึกถึงความสมควร
[แก้ไข] บทที่ 17
รักจะมีเมตตา แต่ไม่รักเรียน โง่ได้
รักฉลาด แต่ไม่รักเรียน ประพฤติผิดได้
รักซื่อสัตย์ แต่ไม่รักเรียน อาจมีภัย
รักจะเป็นคนตรง แต่ไม่รักเรียน อาจหุนหันพลันแล่น
รักจะเป็นคนกล้า แต่ไม่รักเรียน โชคอาจไม่เข้าข้าง
รักจะมีอำนาจ แต่ไม่รักเรียน อาจดูวางโต
[แก้ไข] คำจากแหล่งอื่น
สัญญาที่ทำไปเพราะโดนข่มขู่ สวรรค์หารับรองไม่
กล่าวเมื่อโดนข่มขู่ห้ามเดินทางไปช่วยเมืองเว่ย หลังจากโดนจับที่ด่านเมืองปู้
หากสบวิญญูชนจงเปิดเผย หากสบทรราชจงอำพราง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น